Το ακανόνιστο πολύεδρο.

Ψευδαισθήσεις.

Σενάρια που χτίσαμε για ν' αποφύγουμε αλήθειες που μας πονούσαν ή/και κατέρριπταν την κοσμοθεωρία μας?

Όνειρα που χάσαμε το κουράγιο να κυνηγάμε?

Η ζωή όπως θα έπρεπε να είναι?

Η απόλυτη κυριαρχία του σχετικισμού?

Η απόδειξη της κυριαρχίας των συναισθημάτων επί της λογικής?

Και όταν τελικά καταρριφθούν τότε πώς μπορούμε πια να εμπιστευτούμε το οτιδήποτε?
Μπορεί και αυτό να είναι μια ακόμα καλύτερα χτισμένη ψευδαίσθηση.
Και τότε ξέρεις πώς είναι να έχεις βγεί από το τρελοκομείο:
Δε σου φτάνεις, θες την επιβεβαίωση ενός τρίτου,τέταρτου, ν-οστού.
Και τους αμφισβητείς και αυτούς διαρκώς, και κυνηγόντας την απόλυτη απόδειξη για τον αν η Αγγελική σου πε καλημέρα σήμερα. Ύστερα αν υπάρχει Αγγελική. Τελικά αν σε άφησαν ποτέ απ' το τρελοκομείο ή το φαντάστηκες κ αυτό. Και ώ τι Ειρωνία, το κυνήγι της Αλήθειας σε οδηγεί στην Τρέλα.

Κι έστω ρε παιδί μου ότι τα γράφεις όλα στα παλιά σου Adidas.
Τί, τότε τάχα δεν είσαι τρελός?
Είναι υγιής η αμφισβήτιση, έτσι δεν είναι?

Τελικά όλοι στον κόσμο μας ζούμε κ που και πού ρίχνουμε κλεφτές ματιές στον κόσμο του διπλανού μας. Έτσι γιατί το γρασίδι έιναι πάντα πιο πράσινο στον κήπο του γείτωνα.
Και θα παλέψουμε μέχρι θανάτου για την τελευταία λεπτομέρια της κοσμάρας μας.
Δεν είναι απλά το περιβάλλον μας, ειναι εμείς.

Εμείς.
Το σύνολο των Εγώ που μετράνε λιγότερο από το ΕΓΩ μας αλλά ακριβώς επειδή το τονώνουν/διευκολύνουν τους επιτρέπουμε να υπάρχουν.

Υπάρχουν.
Δείξαμε πως το ρήμα αυτό είναι εξαιρετικά δύσχρηστο.

Χρήση.
Ο λόγος ύπαρξης του κόσμου για μας.

Εμείς.
Ένας ευγενικός τρόπος να πέις για σένα χωρίς να φανείς ψώνιο.

Ψώνιο.
Το νά 'χεις περισσότερη από τον άλλο κόσμο αυτοπεποίθηση.

Αυτοπεποίθηση.
Το χρυσόμαλλο δέρρας που χρειάζονται τ' αγόρια για να έχουν πιθανότητα να αποκτήσουν το άλλο χρυσόμαλο δέρρας τους, τα κορίτσια.

Κορίτσια.
Ένα κομμάτι του ανθρώπινου πληθυσμού που...

...
Σιωπή.
Δηλοτικό αμηχανίας, μεγάλης οικειότητας κ άλλα, αναληθέντα στο παρελθλον ή μη.

Παρελθόν.
Οι πραγματικότητες και οι ψευδαισθήσεις που βίωσαμε και μας έφεραν στην τωρινή.

Τώρα.
Η διαδραστική επιφάνεια της Ζωής.

Ζωή.
Υπαρξη με ουσία, με νόημα, πληρωτική.

Πλήρωμα.
Γέμισμα, Ευτυχία.

Ευτυχία.
Η Αίσθηση ότι αυτή η ύπαρξη μας αρκέι.

Αρκετό.
Επίθετο κυνηγημένο από την σύχρονη Αγορά.

Αγορά.
Εκεί που πληρούνται οι ανάγκες.

Ανάγκες.
Οι κακοτεχνίες της Ζωής λόγω κραυγαλέων Αντιθέσεων Ψευδαισθήσεων και Αληθειών,των συθετικών συστατικών της.

Τέλος.
Αναντίρρητο, μοναδική σταθερά μαζί με την άλλη όψη του, την Αρχή, στην μεταβολή του Χρόνου.