Η γοητεία της απλότητας.

Καλη...μέρα, καλή χρονιά.

Οι δύο άνθρωποι που μ' έχουν αγαπήσει μέχρι τώρα μου έχουν επανηλημμένα προτίνει να τα παίρνω όλα πιο απλά, να μην αναλύω, να ζω αβίαστα.

Έχω επανηλημμένα και πεισματικά αρνηθεί, πιστεύοντας πως για να μάθεις πρέπει ν αναλύσεις συνειδητά, να σπάσεις το πέπλο του 1st person view και να αποστασιοποιηθείς, ώστε να δείς το μοτίβο, την ευρύτερη εικόνα, αυτή που κρύβει τον "τύπο", τον κανόνα.

Έχω όμως χάσει πολλά μ' αυτή μου τη στάση.Έχει συνεισφέρει στο να "χάσω" τον έναν από τους δυο προαναφερθέντες.Μ' έχει κάνει ψυχρότερο ίσως, υπό την έννοια ότι προσπαθώ συνεχώς να αλιεύω πληροφορίες. Μ' έχει κάνει δυστυχή, γιατί δε μ' αφήνει να ζήσω το τώρα, αλλά με βάζει ν' ανησυχώ για το μετά. Μ' έχει κάνει πεισματάρη, να γυρίζω γύρω από τις αιτίες μιας αποτυχίας περασμένης, προσπαθώντας να αποφύγω μελλοντικές και δυσκολεύοντας την πρόοδό μου.

Είμαι βέβαια σοφότερος λόγω αυτής, αλλά πόσο πιο χαρούμενος θα ήμουν χωρίς αυτή?

"Άν...ίσως και να...". Φράση που στοίχειωσε το μυαλό μου.Και που οφείλεται στην ανάλυσή μου.
Και που πετόντας τη δεύτερη, απελευθερώθηκα και από την πρώτη.Έχω ξαναπεί πως οποιαδήποτε προσπάθεια πρόβλεψης είναι μάταιη.Κατανόησης όχι, αλλά πρέπει πρώτα να ζήσεις κάτι για να το κατανοήσεις.Και είχα πάψει να Ζώ.

"And spiderman, no more". Κάποια στιγμή, ο ρόλος σου σε κατατρώει, ο ηπερήρωας αποσύρεται για να ζήσει ο έφηβος Πήτερ Πάρκερ. Εν παραλληλία, analyzing mode: off,living mode: on.
Ναί, το έχω ξαναπεί και το έχω τηρήσει για λίγο. Όμως δεν μπορώ ν αλλάξω τελείως, όπως ο Πήτερ είναι και spiderman και χωρίς τον ένα ο άλλος χωλαίνει, έτσι και γώ δεν μπορώ να μην βλέπω μοτίβα.Μπορώ όμως να μη σκοτίζομαι γι' αυτά.

Τελικά, αναλύοντας να καταλήξω στο απλό. "The simplest explaination is almost always the best."
"After a while, you simply are what you are."Και είμαι τύπος που βλέπει. Το αν θ αναλύει όμως είναι στο χέρι του. Όλα είναι θέμα δύναμης θέλησης.

Τελικά, τι κερδίσατε εσείς αναγνώσκοντας αυτή την "ανάρτηση"?
Σίγουρα η ψυχολογική μου κατάσταση, το παρελθόν και οι εμμονές μου δεν είναι αυτά που σας ενδιαφέρουν, όμως το ποστ αυτό ήταν πιο εγωιστκό από τ' άλλα. Το μπλόγκ είναι και για να ξερνάς, όπως λέγαμε με τον Γρηγόρη.Για να κερδίσετε κ εσείς κάτι όμως, σας δίνω αυτό:αναλύστε με παρέα, κατόπιν του συμβάντος και με τα άτομα που συμμετέιχαν. Κάνει πιο απλή τη διαδικασία γιατί γλιτώνει από ένα σωρό υποθέσεις και την βοηθά αφού συνδυάζει διαφορετικούς τρόπους σκέψης.Τελικά η γοητεία της απλότητας είναι στο ότι βρίσκεται τόσο καλά κρυμμένη που μας φέρνει κοντά για να την ανακαλύψουμε.

(έχω πάλι τη αίσθηση ότι έγραψα ένα σωρό μαλακίες, με καναδύο ουσιαστικά πράματα αλλά δε θα κάτσω να το αναλύσω :P)