Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2010

Inspi-Ration

Some call her muse, some call her whore,
others divine, still more a drug
the quintessence to few, but a nuisance to more
known as the thrill, or even bug.

She may seem distant, she's so close,
she taunts and leaves u all alone.
The lowliest trash, the delicate rose,
the love hotel, your childhood home.

Some call her dove, but more a fairy,
nonexistent she's deemed by lots.
To some she's moody,and others view her merry,
devious and out of sight to plot.

She may hide in the street,on a passersby rant,
you can find her in a book,a movie or a tree.
She may be life, a painting or the cat in the hat
But she's always a woman for me.

Τετάρτη 20 Ιανουαρίου 2010

The hands that built America..

"You've gotta live with your dreams, don't make them so hard."-U2

Μια ενδιαφέρουσα άποψη, που θέτει δυο θέματα.

Από τη μια, τα όνειρά μας όντως έχουν βάρος, είναι τα σταθμά με τα οποία μετράμε την επιτυχία και φέρνουν την ευτυχία στη ζωή μας. Με άλλα λόγια, όσο πιο μεγάλα όνειρα έχεις, τόσο πιο πιθανό είναι να είσαι δυστυχισμένος.Βέβαια, λόγω αυτής τους της ιδιότητας αποτελούν και εξαιρετικά κίνητρα.Γιατί η ευτυχία είναι τουλάχιστον ένας από τους σκοπούς της ζωής μας, ε? Μη το ξεχνάμε αυτό και μην κυνηγάμε απομιμήσεις της προπαντός. Αυτό που κάνει άλλους ευτυχισμένους ίσως να μην κάνει εμάς, κ αυτό επειδή έχουμε άλλα όνειρα. Με άλλα λόγια, είναι τα όνειρά σου δικά σου?

Από την άλλη, τα όνειρα δεν υπάρχουν για να 'ναι εύκολα ή δύσκολα, απλά υπάρχουν. Επίσης, ακόμα και αν μπορούσες,γιατί να τ' αλλάξεις? Τα όνειρά σου είναι μέρος του ποιός είσαι. Και με το να τα αλλάζεις συνειδητά απλά κρύβεσαι πίσω από το δάχτυλό σου.Και για να θέλεις να κρυφτείς πίσω από το δάχτυλό σου κ μάλιστα από σένα,κάτι δεν πάει καλά. ξέρεις τι? Η πραγματικότητα δεν ανταποκρίνεται στο όνειρό σου και εσύ αντί να παλέψεις με την πραγματικότητα, συνθηκολογείς με τον εαυτό σου.

Επίσης όπως απάντησε και η (Κουκ)Λάρα Κροφτ:"(I don't do anything the easy way because) I don't want to disappoint you."
Είναι πιο εντυπωσιακό να πραγματώνεις το απίθανο, πως να το κάνουμε τώρα?
Βέβαια, παραδέχεσαι πως είσαι λίγο μαζόχας αφού ξέρεις ότι υπάρχει πιο εύκολος δρόμος και δεν τον ακολουθείς,εκτός αν αυτό γίνεται για ηθικούς λόγους.

Τελικά,
You've gotta live with your dreams, so make them hard.Έτσι θα 'λεγαν αυτοί που έχτισαν την Αμερική, οι μετανάστες της, κύριε Bono.

Κυριακή 17 Ιανουαρίου 2010

Η γοητεία της απλότητας.

Καλη...μέρα, καλή χρονιά.

Οι δύο άνθρωποι που μ' έχουν αγαπήσει μέχρι τώρα μου έχουν επανηλημμένα προτίνει να τα παίρνω όλα πιο απλά, να μην αναλύω, να ζω αβίαστα.

Έχω επανηλημμένα και πεισματικά αρνηθεί, πιστεύοντας πως για να μάθεις πρέπει ν αναλύσεις συνειδητά, να σπάσεις το πέπλο του 1st person view και να αποστασιοποιηθείς, ώστε να δείς το μοτίβο, την ευρύτερη εικόνα, αυτή που κρύβει τον "τύπο", τον κανόνα.

Έχω όμως χάσει πολλά μ' αυτή μου τη στάση.Έχει συνεισφέρει στο να "χάσω" τον έναν από τους δυο προαναφερθέντες.Μ' έχει κάνει ψυχρότερο ίσως, υπό την έννοια ότι προσπαθώ συνεχώς να αλιεύω πληροφορίες. Μ' έχει κάνει δυστυχή, γιατί δε μ' αφήνει να ζήσω το τώρα, αλλά με βάζει ν' ανησυχώ για το μετά. Μ' έχει κάνει πεισματάρη, να γυρίζω γύρω από τις αιτίες μιας αποτυχίας περασμένης, προσπαθώντας να αποφύγω μελλοντικές και δυσκολεύοντας την πρόοδό μου.

Είμαι βέβαια σοφότερος λόγω αυτής, αλλά πόσο πιο χαρούμενος θα ήμουν χωρίς αυτή?

"Άν...ίσως και να...". Φράση που στοίχειωσε το μυαλό μου.Και που οφείλεται στην ανάλυσή μου.
Και που πετόντας τη δεύτερη, απελευθερώθηκα και από την πρώτη.Έχω ξαναπεί πως οποιαδήποτε προσπάθεια πρόβλεψης είναι μάταιη.Κατανόησης όχι, αλλά πρέπει πρώτα να ζήσεις κάτι για να το κατανοήσεις.Και είχα πάψει να Ζώ.

"And spiderman, no more". Κάποια στιγμή, ο ρόλος σου σε κατατρώει, ο ηπερήρωας αποσύρεται για να ζήσει ο έφηβος Πήτερ Πάρκερ. Εν παραλληλία, analyzing mode: off,living mode: on.
Ναί, το έχω ξαναπεί και το έχω τηρήσει για λίγο. Όμως δεν μπορώ ν αλλάξω τελείως, όπως ο Πήτερ είναι και spiderman και χωρίς τον ένα ο άλλος χωλαίνει, έτσι και γώ δεν μπορώ να μην βλέπω μοτίβα.Μπορώ όμως να μη σκοτίζομαι γι' αυτά.

Τελικά, αναλύοντας να καταλήξω στο απλό. "The simplest explaination is almost always the best."
"After a while, you simply are what you are."Και είμαι τύπος που βλέπει. Το αν θ αναλύει όμως είναι στο χέρι του. Όλα είναι θέμα δύναμης θέλησης.

Τελικά, τι κερδίσατε εσείς αναγνώσκοντας αυτή την "ανάρτηση"?
Σίγουρα η ψυχολογική μου κατάσταση, το παρελθόν και οι εμμονές μου δεν είναι αυτά που σας ενδιαφέρουν, όμως το ποστ αυτό ήταν πιο εγωιστκό από τ' άλλα. Το μπλόγκ είναι και για να ξερνάς, όπως λέγαμε με τον Γρηγόρη.Για να κερδίσετε κ εσείς κάτι όμως, σας δίνω αυτό:αναλύστε με παρέα, κατόπιν του συμβάντος και με τα άτομα που συμμετέιχαν. Κάνει πιο απλή τη διαδικασία γιατί γλιτώνει από ένα σωρό υποθέσεις και την βοηθά αφού συνδυάζει διαφορετικούς τρόπους σκέψης.Τελικά η γοητεία της απλότητας είναι στο ότι βρίσκεται τόσο καλά κρυμμένη που μας φέρνει κοντά για να την ανακαλύψουμε.

(έχω πάλι τη αίσθηση ότι έγραψα ένα σωρό μαλακίες, με καναδύο ουσιαστικά πράματα αλλά δε θα κάτσω να το αναλύσω :P)