Δευτέρα 12 Ιουλίου 2010

Τίτλος? Ξέρω γω, τώρα ξερνάω, θα σου πω αργότερα

Καλη...μέρα. Επέστρεψα λοιπόν, κλασσικά έχοντας κάτι να ξεράσω.
...
Μούμπλε, μούμπλε...
...
Α!
Μπά, όχι, το 'χω ξαναπεί...
...
Α!

Λοιπόν.Έχουμε και λέμε.
Έχεις ποτέ βρεθεί σ' αυτή τη φάση αγανάκτησης που λες "δεν πάει άλλο, η κατάσταση είναι καρκίνωμα"?
Ναι, φαντάζομαι ότι έχεις.
Και τί έκανες?
Α! Θυμήθηκα!
Είπες "Τέλος, μέχρι εδώ. Το πάρτυ άρχισε να γίνεται χυδαίο, δώστε μου την κοιλότα μου να φύγω."
Όντως, ξέφυγες, ξέγραψες, προχώρησες.
Αλλά φίλε, και να πετύχε η χημειοθεραπεία, ήσουν άτυχος. Και τσουπ!
Να σου η μετάσταση.
Και τώρα?
Τώρα σφίγγουμε τα δόντια και λέμε, round two, bring it on!
Και πάλι κερδίζεις, στα σημεία.
Αλλά σε τρώει.
Γιατί δεν είσαι στο ρινγκ, με τους κανόνες.
Εδώ είναι ζωή, φιλαράκο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου