X-mas.Gone but not forgotten.

Ναι, τελικά τα Χριστούγεννα είναι για αυτούς τους ανθρώπους.
Τα μέλη της οικογένειας που δεν είναι πια μαζί μας.
Τα Χριστούγεννα είναι αυτό το σφίξιμο στο στομάχι όταν από συνήθεια πας να πείς "χρόνια πολλά παππού" και ο Παππούς δεν είναι εκέι.
Και όταν μετά περιμένεις να κόψει τη γαλοπούλα ο Πατέρας και λείπει και αυτός.
Έπειτα, Χριστούγεννα είναι όταν πας να φας από τους κουραμπιέδες της γιαγιάς αλλά κάτι σε ξενίζει στη γεύση, γιατί δεν έιναι της Γιαγιάς, η Γιαγιά πέθανε πέρσυ.
Χριστούγεννα είναι όταν μετά το φαί έρχεται η ώρα να δώσει τα δώρα η μαμά, αλλά ούτε Αυτή είνα εκεί.

Τα Χριστούγεννα είναι η εποχή που νιώθεις ότι μεγάλωσες γιατί γύρω σου στο τραπέζι κάθονται οι φίλοι σου και όχι των γονιών σου,
η εποχή που νιώθεις ότι είσαι γονιός γιατί βλέπεις πως πήρες το ρόλο τους
,η εποχή που είσαι πιά γέρος, γιατί εσένα τρέχουν ν αγκαλιάσουν τα παιδιά, να σου πούν χρόνια πολλά και να τους πείς ιστορίες.

Σ' όλους αυτούς τους απόντες αλλά όχι ξεχασμένους,από και για αυτούς, Χρόνια Πολλά!